Ur gogor

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ura gogorra erabiltzearen ondorioz kaltzifikazioa erakusten duen txorrota.

Kimikan, ur gogorra mineral kopuru handiak dituenari esaten zaio, batez ere magnesioa eta kaltzio mineralei dagozkienak. Batzuetan, ur gogorra izateko muga 120 mg CaCO 3 / l-an dago, hortik gorakoak ur gogor izango dira.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]